علی بهاری

بسم‌ الله الرحمن الرحیم 

انقلاب اسلامی در عمر مبارک ۴۴ سالهٔ خود همیشه آبستن حوادث بوده است. فرازها و نشیب‌ها، عروج‌ها و فرودها، رویش‌ها و ریزش‌ها، همه و همه جزء همان مسیری است که آن پیر فرزانه فرمود: راه رسیدن به قله است. طوفان فتنه‌ها یکی پس از دیگری می‌وزند و خاموش می شوند، و این فتنه‌گران‌ و دلباختگان به زر و زور و تزویرند که ماهیت‌شان مشخص می‌شود و الحمدلله که مسیر هر روز هموارتر و قله هر روز نزدیک‌تر دیده می‌شود.

در ماجرای فتنهٔ اخیر نیز کسانی جاهلانه یا خائنانه، اسیر وسوسهٔ شیطان گشتند، تا از یک اعتراض نظری، آشوب عملی ایجاد کنند و گمان کردند با سنگ‌اندازی به این کوه می‌توان آن را شکست، و دردا و دریغا از آنان که همهٔ هویت‌شان مرهون جمهوری اسلامی بود اما در بزنگاهی چنین که کج‌اندیشان خیال خام تجزیهٔ ایران شریف را دارند همان سمتی ایستادند که دشمنان قسم خوردهٔ نظام الهی ایستاده بودند.

اینک ما جمعی از شاعران ایران اسلامی ضمن اعلام انزجار از منادیان آشوب و اغتشاش و تقاضای مجازات قانونی آمران به ناامنی و البته دعوت صاحب‌نظران به گفتگو و همدلی زیر سایهٔ وفاق ملی، به عموم مردم شهیدپرور و امام امت مدظله العالی اعلام می‌داریم: چونان گذشته تا روزی که خون در رگمان جاری است، قلم در دستمان برای بیان عظمت و شکوه ایران اسلامی روی کاغذ می‌چرخد.

بار الها تو شاهد باش ما هتک حرمت به کتاب عظیم‌الشانت را طاقت نیاوردیم. شاهد باش ما نتوانستیم پرچم جمهوری اسلامی را که مزین به نام جلالهٔ توست در آتش ببینیم. شاهد باش بی حرمتی به کتیبهٔ عزای اباعبدالله را برنتابیدیم. شاهد باش چشممان را روی سوزانده شدن حافظان امنیت فرو نبستیم.

باشد که ما را در زمرهٔ یاری کنندگان دینت و یاری کنندگان اولیای خود قلمداد کنی

والسلام علی من اتبع الهدی