علی بهاری

چهارشنبه ۱۴ رمضان ۱۴۴۴

دیدار مقام معظم رهبری با جمعی از شاعران و اساتید ادبیات فارسی 

بسم‌ الله الرحمن الرحیم 

انقلاب اسلامی در عمر مبارک ۴۴ سالهٔ خود همیشه آبستن حوادث بوده است. فرازها و نشیب‌ها، عروج‌ها و فرودها، رویش‌ها و ریزش‌ها، همه و همه جزء همان مسیری است که آن پیر فرزانه فرمود: راه رسیدن به قله است. طوفان فتنه‌ها یکی پس از دیگری می‌وزند و خاموش می شوند، و این فتنه‌گران‌ و دلباختگان به زر و زور و تزویرند که ماهیت‌شان مشخص می‌شود و الحمدلله که مسیر هر روز هموارتر و قله هر روز نزدیک‌تر دیده می‌شود.

در ماجرای فتنهٔ اخیر نیز کسانی جاهلانه یا خائنانه، اسیر وسوسهٔ شیطان گشتند، تا از یک اعتراض نظری، آشوب عملی ایجاد کنند و گمان کردند با سنگ‌اندازی به این کوه می‌توان آن را شکست، و دردا و دریغا از آنان که همهٔ هویت‌شان مرهون جمهوری اسلامی بود اما در بزنگاهی چنین که کج‌اندیشان خیال خام تجزیهٔ ایران شریف را دارند همان سمتی ایستادند که دشمنان قسم خوردهٔ نظام الهی ایستاده بودند.

اینک ما جمعی از شاعران ایران اسلامی ضمن اعلام انزجار از منادیان آشوب و اغتشاش و تقاضای مجازات قانونی آمران به ناامنی و البته دعوت صاحب‌نظران به گفتگو و همدلی زیر سایهٔ وفاق ملی، به عموم مردم شهیدپرور و امام امت مدظله العالی اعلام می‌داریم: چونان گذشته تا روزی که خون در رگمان جاری است، قلم در دستمان برای بیان عظمت و شکوه ایران اسلامی روی کاغذ می‌چرخد.

بار الها تو شاهد باش ما هتک حرمت به کتاب عظیم‌الشانت را طاقت نیاوردیم. شاهد باش ما نتوانستیم پرچم جمهوری اسلامی را که مزین به نام جلالهٔ توست در آتش ببینیم. شاهد باش بی حرمتی به کتیبهٔ عزای اباعبدالله را برنتابیدیم. شاهد باش چشممان را روی سوزانده شدن حافظان امنیت فرو نبستیم.

باشد که ما را در زمرهٔ یاری کنندگان دینت و یاری کنندگان اولیای خود قلمداد کنی

والسلام علی من اتبع الهدی

شأن طلبگی این است که انسان یک زیّ متوسطی همراه با قناعت، سلامت مالی و سادگی به طور نسبی برای خودش نگه دارد. سلامت اخلاقی، خیلی مهم است.

شکل اداری پیدا کردنِ ما مجموعه‌ی روحانی و مجموعه‌ی آخوند، به نفع ما نیست. هر مسئولیتی هم در هر جا داریم، این حالت طلبگی خودمان، حالت آخوندی خودمان، حالت روحانی خودمان را - که انس با مردم، رفتن میان مردم، گفتن به زبان مردم، شنیدن درددل مردم است - باید از دست ندهیم.

طلاب باید کارهای قضایی و اجرایی را برای خود یک امر مقدس و یک ارزش الهی بدانند و برای خود شخصیت و امتیازی قائل بشوند که در حوزه ننشسته اند بلکه برای اجرای حکم خدا راحتی حوزه را رها کرده و مشغول به کارهای حکومت اسلامی شده اند. اگر طلبه ای منصب امامت جمعه و ارشاد مردم یا قضاوت در امور مسلمین را خالی ببیند و قدرت اداره هم در او باشد و فقط به بهانه درس و بحث مسئولیت نپذیرد و یا دلش را فقط به هوای اجتهاد و درس خوش کند، در پیشگاه خداوند بزرگ یقیناً مؤاخذه می شود و هر گز عذر او موجه نیست، ما اگر امروز به نظام خدمت نکنیم و استقبال بی سابقه مردم از روحانیت را نادیده بگیریم، هر گز فرصت و شرایط بهتر از این را نخواهیم داشت.

منبع: منشور روحانیت، پیام تاریخی امام به طلاب و حوزه های علمیه